Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011


Δραπανιάς, ένα πλούσιο μεγαλοχώρι, με σύνθετη κοινωνική δομή και άπειρες  κοινωνικές, αγροτικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες. Βρίσκεται 31 χιλ. δυτικά  της Πόλης των Χανίων.
Τίποτε δεν μπορεί να συγκριθεί με το ανεπανάληπτο και  θαυμάσιο τοπίο της πεδιάδας και του κόλπου της Κισάμου, που μπορούμε να  θαυμάσουμε από το γήλοφο του Διγαλή. Η απίστευτη θέα από κει ψηλά σου κόβει  την ανάσα. Η εναλλαγή των χρωμάτων το έχει μετατρέψει σ' έναν ολοζώντανο  πίνακα ζωγραφικής. 
....Για να γνωρίσουμε το Δραπανιά, θα πρέπει να τον επισκεπτόμαστε σ' όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Το καλοκαίρι να κολυμπήσεις στα καταγάλανα νερά του Μυρτίλου, να ξαπλώσεις στις χρυσαφένιες αμμουδιές του και ν' απολαύσεις τη μεθυστική μυρωδιά των κρίνων κάτω απ τ αρμυρίκια. Το χειμώνα να εκπαγλείς για τον ήλιο με τη βροχή και τα χιονισμένα κίτρινα τριαντάφυλλα και τις ανθισμένες πορτοκαλιές, στις αυλές των σπιτιών. Ν' ανηφορίσεις στους «Μακριούς Σπήλιους», για να τρομάξεις με το ξετρύπωμα των νυχτερίδων από τις σπηλιές, ν' ακούσεις τον αντίλαλο της φωνής σου και, ν' απολαύσεις το ασημοπράσινο του κάμπου σ' όλες τις αποχρώσεις και το ασπρογάλανο του κόλπου.
Να οργώσεις με τα πόδια το κέντρο του χωριού, να περάσεις τα στενά δρομάκια με  το μισοχαλασμένο καντιρίμι και να θυμηθείς το πέρασμα των κατακτητών και οι  σκορπισμένες πέτρες να σου θυμίσουν τα δεινά του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου. 
Να συναντήσεις παλιά ερειπωμένα αρχοντικά, με ακέραιες ακόμα τις καμάρες και  τις λαϊνοθέστρες, άλλα αναπαλαιωμένα με ποικιλόχρωμα ευωδιαστά λουλούδια,  δεξιά-αριστερά, γεράνια, βασιλικούς, μπουκαβίλιες... ώσπου να φτάσεις στο πηγάδι  του Να'ίπη, σκεπασμένο με αναρριχώμενα φυτά και σκορπισμένες  ομορφοπελεκημένες καντονάδες και ανάγλυφα από τ αρχοντικά των Βενετσιάνων  εδώ και εκεί.
Ν' ακούσεις Βυζαντινούς ύμνους σ' ένα απ τα ξωκλήσια του χωριού,  κρητικά παραδοσιακά μουσικά όργανα και να αναπνεύσεις μυρωδιές απ τα  αρωματικά φυτά, θάμνους, εσπεριδοειδή.Να καθίσεις κάτω από μια «κρεβατίνα»  και ν' ακούσεις μια ογδοηντάχρονη να σου διηγείται,  πώς η μαμή-μάνα κείνα τα  χρόνια βοηθούσε να έρθουν τα παιδιά στον κόσμο και πώς τα κράτησε στη ζωή,  αφού τα έλουσε με αλατόνερο.
Κατηφορίζοντας θα συναντάς, ίχνη Τούρκων ο  πύργος του Κινέζου και παρακάτω στο συνοικισμό Κόκκινο Μετόχι, την εξοχική  βίλα Trevisan. Πηγαίνοντας προς Ανατολάς, τα τιτιβίσματα των μικρών παιδιών του Σχολείου θα σ' έφερναν χρόνια πίσω... Αν όμως βρισκόσουν στην εσπερίδα που γίνεται κάθε χρόνο στις 24 Ιουνίου, στην αυλή του Σχολείου, θα έπαιρνες μέρος στο έθιμο του παραδοσιακού «κλήδονα» και θα διασκέδαζες λέγοντας «προφητικές» μαντινάδες. Στα Νωπήγεια, νότια του εθνικού δρόμου θα συναντήσεις σημαντικά ευρήματα της αρχαίας Μήθυμνας.
Να καθίσεις στη βαθιά σκιά των πλατάνων τον Αγίου Παντελεήμονα και να δροσιστείς με το κρυστάλλινο νερό των πηγών....


Πόπη Γεωργουλάκη - Παπαδάκη